Skargi i wnioski
Komendzie Powiatowej Policji w Łęczycy, województwo łódzkie ulica Ozorkowskie Przedmieście 4, 99-100 Łęczyca
Przyjęcia interesantów w sprawach skarg i wniosków przez Komendanta Powiatowego Policji w Łęczycy i jego Zastępcę realizowane są w każdy wtorek w godz. 15.00 – 17.00.
Wniesienie skarg i wniosków możliwe jest również za pośrednictwem poczty, faksem na numer 47 84 231 14 jak również za pośrednictwem Internetu na adres mailowy komendant@leczyca.ld.policja.gov.p
Każda korespondencja kierowana do Komendanta Powiatowego Policji w Łęczycy zostanie załatwiona zgodnie z właściwością.
Przypominamy, iż wniesienie skarg i wniosków możliwe jest również za pośrednictwem poczty, faksem na numer 47 841-22-22, jak również za pośrednictwem Internetu na adres mailowy skargi@ld.policja.gov.pl
Ponadto do Państwa dyspozycji pozostają numery telefonów 47 841-22-11, 0 800 149 971. Dzwoniąc pod wskazane numery uzyskacie Państwo wskazówki w zakresie procedury przyjmowania, rozpatrywania i załatwiania skarg i wniosków w Policji.
Powyższe związane jest z ograniczeniem interakcji społecznych do minimum, zwłaszcza w sytuacjach, gdy możliwe jest skierowanie zgłoszonych problemów w formie pisemnej.
Procedura przyjmowania, rozpatrywania i załatwiania skarg i wniosków w Policji realizowana jest w oparciu o przepisy prawa ujęte w następujących aktach normatywnych: art. 63 Konstytucji RP (Dz. U. z 1997r. Nr 78, poz. 483), Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017r., poz. 1257 ze zm.) oraz Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków (Dz. U. z 2002r., Nr 5 poz.46).
W ujęciu ogólnym przedmiotem skargi w rozumieniu art. 227 kpa mogą być kwestie dotyczące zaniedbań, nienależytego wykonywania zadań, przewlekłego lub biurokratycznego załatwiania spraw przez policjantów lub pracowników cywilnych Policji.
Natomiast wniosek w rozumieniu art. 241 kpa dotyczy propozycji ulepszenia oraz usprawnienia pracy Policji bądź inicjatyw zmierzających do lepszego zaspokojenia potrzeb i oczekiwań społeczności lokalnych.
O tym czy pismo jest skargą czy wnioskiem decyduje zgodnie z art. 222 kpa jego treść, a nie tytuł nadany przez autora. Postępowanie w sprawie skarg i wniosków rozpoczyna się z chwilą złożenia i przyjęcia skargi (wniosku).
Przepis art. 253 § 1 kpa zobowiązuje organ Policji do przyjmowania obywateli w sprawach skarg i wniosków w ustalonych terminach.
Obowiązek przyjmowania obywateli w sprawach skarg spoczywa na kierownikach jednostek organizacyjnych Policji. Nie jest to obowiązek codziennego przyjmowania interesantów, czynność tę ograniczono do jednego dnia w tygodniu.
Godziny przyjęć określa kierownik jednostki organizacyjnej. Informacja o terminach przyjęć powinna być wywieszona w miejscu widocznym.
Prawo przewiduje różne sposoby wniesienia skarg i wniosków. Można je wnosić pisemnie (osobiście lub za pośrednictwem poczty), ustnie do protokołu, a także przy pomocy środków technicznych – telegramem i faksem. Rozwój techniki dał możliwość wnoszenia skarg także za pośrednictwem Internetu.
W przypadku skargi lub wniosku złożonego telefonicznie (często zgłaszanych dyżurnym jednostek Policji) informuje się składającego, że powinien zgłosić się osobiście lub przesłać pismo do jednostki. Niespełnienie tego wymogu pozbawi tak przedstawioną skargę lub wniosek nadania biegu czynnościom wyjaśniającym oraz spowoduje, że wnoszący nie otrzyma odpowiedzi.
Osoba wnosząca skargę do organów powołanych do ścigania lub orzekania w sprawach o przestępstwo, wykroczenie lub przewinienie dyscyplinarne powinna być świadoma, że kierowanie fałszywych oskarżeń wobec innej osoby, niekoniecznie policjanta, może skutkować odpowiedzialnością karną z art. 234 kk.
Ochrona Prawna Skarżącego
Artykuł 225 § 1 kpa przewiduje ochronę prawną skarżącego/wnioskodawcy, cyt. „Nikt nie może być narażony na jakikolwiek uszczerbek lub zarzut z powodu złożenia skargi lub wniosku albo z powodu dostarczenia materiału – do publikacji – o znamionach skargi lub wniosku, jeżeli działał w granicach prawem dozwolonych. Granice tej ochrony wyznacza zgodność z prawem działania osoby składającej skargę lub wniosek. W związku z tym ochronie nie podlega osoba, która poprzez wniesienie skargi lub wniosku narusza dobra chronione innych osób, dopuszczając się przestępstwa oszczerstwa, zniesławienia lub zniewagi, albo też ujawnia prawnie chronione informacje.